Misa Karahana
Mesaj Sayısı : 61 Kayıt tarihi : 29/05/11 Nerden : Su'nun Yumurtasının İçinden 0w0
| Konu: Etkinlik Dosyası~ Perş. Eyl. 15, 2011 11:49 am | |
| Yarışmalar forumundaki etkinlik konusunun edebiyat bölümü için yazdığım kısa öykülerimi burada toplayacağım~
- Spoiler:
HAYALLERİM
Bazen, bazen seversiniz öylece... Hiçbir nedeni olmadan. Bir insanı, hayvanı, bitkiyi, nesneyi, hatta belki de bir duyguyu seversiniz öylece. Sevdalanırsınız. Fakat ben bunların hiçbirine aşık olmadım. Ben sadece, sadece hayallerime tutkunum. Tüm düşlerime. Her şeyimi elimden alabilirler ama hayallerimi asla. Kimseye vermem onları.
En azından böyle düşünüyordum. Belli bir zamana kadar. Belki dün, belki bugün, belki yıllarca öncesi... Fakat artık öyle düşünmüyorum, düşünemiyorum. Birileri, bir şeyler geldi ve çok sevgili hayallerimi benden koparıp aldılar. Artık ne gökyüzünde uçmak, ne balıklarla konuşmak, ne de uzayda yaşamak istiyorum. Kalbimdeki masumiyet kayboldu. Tüm hayallerim yıkıldı, teker teker. Onları asla geri alamayacağım, alamam. Düşlerimi karartıp yok ettiler. Birileri, bir şeyler. Ama neydi onlar? Kimdi? Sadece ben miydim yoksa? Kendi iç benliğim? Kendi kendimi mi sürükledim uçuruma? TÜm zor kararları yanlış verip kendimi bir zindana mı kapattım yoksa? Bunlar kendi kendime mi yaptım? Hayatımı kendim mi kararttım? Tüm suç benim mi yani? Belki tam olarak benim değildir. Belki çoğu acımasız hayatın kara armağanıdır. Hayır, suçumu kendimde aramak zorundayım. Ben, en son ne zaman bendim? Dün mü, bugün mü, geçen yıllarda mı? Buldum! Büyümeden önce ben, bendim.
Ne zamanki büyüdüm, bir şeyler değişti. Fikirlerim değişti. Vücudum değişti, benliğim değişti. Ben artık o on yaşındaki küçük Selvi değilim. Ben büyümüş, aklı başında üniversiteli Selvi'yim. Başkalarına göre. Ama işin aslı şu ki, ben üniversiteli hayallerinin yolunu kaybetmiş Selvi'yim. Büyürken beni "O çocuk işleriyle uğraşma artık." diyerek amaçlarımdan caydırdılar. Hiç istemediğim bir bölüme girdim. Hayallerim daha da silikleşti. Ama en kötüsü neydi biliyor musunuz? Ben tüm bunları kabul ettim. Hayallerimi silip atmayı, hayatımı istemediğim bir rotada devam ettirmeyi kabul ettim. Ve artık o küçük hayallerim asla bana ulaşamayacak. Sonsuza dek uzağım onlardan. Fakat belki bir yerlerde, belki çook daha sonra bir gün bana geri dönerler. Böylece ben de kendi karakterime tekrar kavuşmuş olurum. Şu an bundan fazla istediğim tek bir şey bile yok...
| |
|